Baka Józef

Józef Baka – żyjący w latach 1707-1780 polski poeta okresu baroku. Należał do Towarzystwa Jezusowego, był misjonarzem i kaznodzieją. Jeden z czołowych przedstawicieli kultury saskiej. Studiował na Akademii Wileńskiej, gdzie później wykładał retorykę. Józef Baka tworzył zarówno po łacinie, jak i w ojczystym języku.

Do najważniejszych dzieł tego poety należą: „Comitia honorum Ioannis Ludovici Plater” (jest to pisany po łacinie panegiryk, w którym Józef Baka zawarł podziękowanie dla rodziny Platerów za wsparcie jego działalności misjonarskiej), „Wielki obrońca upadłej grzeszników przed Bogiem sprawy… misjonarz św. Jan Franciszek Regis” (utwór hagiograficzny poświęcony tytułowej postaci) oraz „Uwagi rzeczy ostatecznych i złości grzechowej przy nabożnych aktach, modlitwach i tekstach różnych” (dzieło to łączy w sobie elementy poezji metafizycznej z czarnym humorem).

« Powrót do Leksykonu