Potocki Wacław

Wacław Potocki – czołowy polski twórca doby baroku, urodzony w 1625 roku w Woli Łużańskiej. Pisarz brał czynny udział w życiu swojej ojczyzny (był uczestnikiem bitwy pod Beresteczkiem, podczas potopu szwedzkiego sfinansował powstanie oddziału króla Jana Kazimierza). Potocki pełnił również różne funkcje publiczne: był sędzią skarbowym, podstarościm bieckim, sędzią grodzkim.

W literaturze zapisał się jako typowy reprezentant swojej epoki. Tworzył w nurcie poezji ziemiańskiej, uprawiał takie gatunki jak: romanse, fraszki. W swoich utworach poruszał kwestie religijne, wygłaszał antyklerykalne opinie. Do najważniejszych dzieł Wacława Potockiego należą: „Pojedynek rycerza chrześcijańskiego wierszem opisany”, „Transakcja wojny chocimskiej”, „Ogród fraszek”. Twórca zmarł przed 9 lipca 1696 roku w Łużniej.

« Powrót do Leksykonu