Nowotka Marceli

Marceli Nowotka – ur. 8 lipca 1893 roku i zmarły 28 listopada 1942 w Warszawie, zagorzały komunista, członek Komunistycznej Partii Polski KPP, bolszewik i pierwszy sekretarz PPR. Ukończył cztery klasy szkoły ludowej pod Ciechanowem, następnie był pomocnikiem ogrodnika, w latach 1907-1915 był pomocnikiem ślusarza w cukrowni w Ciechanowie. Został w 1916 r. członkiem SDKPiL, a od 1918 KPP. W 1920 roku był członkiem KR w Łapach i wydawał wyroki śmierci, podczas wojny polsko-bolszewickiej wspierał bolszewików, od 1921 roku był przewodniczącym Związku Zawodowego Metalowców. W latach 1929-1933 więziony na Pawiaku i Mokotowie za działalność komunistyczną, gdzie był starostą komun więziennych.

Po wybuchu II wojny światowej wydostał się z Rawicza, gdzie miał zasądzony wyrok 12 lat pozbawienia wolności i do 1942 roku współtworzył i działał w sowieckich strukturach Białegostoku. Józef Światło twierdził, że Nowotko utworzył w Gwardii Ludowej komórkę dezinformacyjną, która śledziła, zdobywała dane i adresy, jak i pseudonimy działaczy podziemia niepodległościowego i Armii Krajowej AK, które następnie przekazywano pocztą do Gestapo. 28 listopada 1942 roku ciało Marcelego Nowotki znaleziono w Warszawie, w okolicach dworca. Najprawdopodobniej wykończyli go jego właśni „współbracia” komuniści, a zamieszany w wyjaśnianie sprawy jego śmierci był Władysław Gomułka.

« Powrót do Leksykonu