Kossak-Szczucka Zofia

Zofia Kossak-Szczucka – ur. 10 sierpnia 1889 r. w Kośminie, zm. 9 kwietnia 1968 r. w Bielsku-Białej, polska powieściopisarka, uczestniczka organizacji Żegota. W czasie II wojny światowej przebywała w Warszawie, gdzie zaangażowała się w działalność konspiracyjną. We wrześniu 1942 roku powołała Tymczasowy Komitet Pomocy Żydom, przekształcony wkrótce w Radę Pomocy Żydom „Żegota”. Za tę działalność, po wojnie odznaczona została medalem „Sprawiedliwy wśród Narodów Świata”. 27 września 1943 roku została aresztowana przez gestapo i wywieziona do KL Auschwitz. W 1944 roku została przewieziona do Warszawy, na Pawiak i skazana na śmierć. Dzięki staraniom władz podziemia została uwolniona w końcu lipca. Wzięła czynny udział w Powstaniu warszawskim.

W 1945 roku wyjechała z misją Polskiego Czerwonego Krzyża do Londynu i pozostała na przymusowej emigracji. Po 12 latach, w 1957 roku powróciła do Polski. W 1964 roku była jedną z sygnatariuszy Listu 34, w którym przyłączyła się do protestu pisarzy w obronie swobody wypowiedzi.