Wawrzynek Jan

Jan Wawrzynek – ur. 22 czerwca 1903 w Starej Wsi, zm. 2 marca 1971 w Opolu – powstaniec śląski, członek Związku Polaków w Niemczech, Polskiej Organizacji Wojskowej Górnego Śląska, działacz społeczny i polityczny na Śląsku.

Od 1919 roku był członkiem TG Sokół, POW Górnego Śląska i ZHP. Jako ochotnik wstąpił w II RP do WP, ukończył szkołę podoficerską w Chełmnie i uczestniczył w Plebiscycie na Górnym Śląsku – organizował wiece i szkolił młodzież. Obsługiwał cekaem podczas III Powstania śląskiego, po podziale Śląska pracował krótko w Banku Ludowym i zajmował się działalnością narodową – należał m.in. do ZPwN. Jako działacz polonijny był bardzo aktywny – organizował polskie szkoły, zakładał towarzystwa, walczył z germanizacją. Od 1935 roku zamieszkał w Opolu.

Był represjonowany przez Niemców, aresztowany w 1925 roku, a wraz z wybuchem II wojny światowej został wyłapany przez Gestapo i do 18 maja 1945 roku przebywał kolejno w Buchenwaldzie, Ravensbrucku i Sachsenhausen. Po zakończeniu konfliktu wstąpił do PSL, pracował jako sekretarz gminy Wójtowa Wieś, następnie w Stowarzyszeniu Pax w Opolu. Należał do ZBoWiD-u, Związku Weteranów Powstań Śląskich, Frontu Jedności Narodu i był radnym Wojewódzkiej Rady Narodowej w Opolu.

« Powrót do Leksykonu