Kapkowski Andrzej

Andrzej Kapkowski – ur. 1944 r., generał brygady, wieloletni pracownik służb specjalnych PRL, szef UOP w latach 1996–1997. Pochodził z rodziny robotniczo-milicyjnej, jego ojciec w 1945 roku wstąpił do MO. W 1968 roku Andrzej Kapkowski ukończył psychologię na Uniwersytecie Warszawskim i złożył podanie o przyjęcie do MSW. W podaniu podkreślił tradycje rodzinne pracy w MO. Został inspektorem w Wydziale II Departamentu II, zajmującym się zwalczaniem wywiadów Wielkiej Brytanii, Kanady i Australii. Kariera Andrzeja Kapkowskiego rozwijała się powoli o dopiero w 1981 roku został mianowany zastępcą naczelnika Wydziału I Departamentu II, zajmującego się zwalczaniem CIA.

W latach 1993–1996 był zastępcą dyrektora Zarządu Kontrwywiadu UOP, a przez kilka tygodni stał na czele Zarządu. W 1996 roku, po odejściu Gromosława Czempińskiego objął szefostwo UOP. Jego zadaniem było wyrzucenie z UOP osób zaangażowanych w śledztwo przeciwko Józefowi Oleksemu dotyczące afery Olina. Powołał też na naczelnika archiwów płk. Waldemara Mroziewicza, wyrzuconego z UOP pod zarzutem niszczenia akt SB. Zwrócił się też do Lecha Wałęsy o zwrot brakujących akt z teczki TW „Bolka”. Po odejściu z UOP był doradcą w Kancelarii prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego, a następnie doradcą premiera Leszka Millera ds. bezpieczeństwa i służb specjalnych. Po zakończeniu kariery politycznej odnalazł się w biznesie. Był m.in. członkiem Rady Nadzorczej KGHM Metale SA.

« Powrót do Leksykonu