Kałużyński Zygmunt

Zygmunt Kałużyński – ur. 11 grudnia 1918 r. w Lublinie, zm. 30 września 2004 r. w Warszawie, polski krytyk filmowy, publicysta tygodnika Polityka, osobowość telewizyjna. Był jedną z osób współtworzących pd samego początku tygodnik „Polityka”, pismo powstałe w 1957 roku decyzją sekretariatu KC PZPR i którego kadra została dobrana z działaczy komunistycznych starszej generacji.  Kałużyński współpracował z tygodnikiem aż do swojej śmierci w 2004 roku.

Przed rozpoczęciem pracy w tygodniku Polityka wyjechał w 1947 roku na stypendium do Francji, po powrocie w 1952 roku zaczął współpracę z „Nową Kulturą”, której zadaniem było krytykowanie realnego socjalizmu. W „Polityce” ostro krytykował filmy z tak zwanego nurtu moralnego niepokoju, filmy opozycyjne. Atakował też akcję bojkotu aktorów podczas stanu wojennego, a także opozycję. W III RP stał się znany z cyku telewizyjnego „Perły z lamusa”, w którym z Tomaszem Raczkiem recenzował najbardziej znane dzieła filmowe.

W 1961 roku został formalnie zarejestrowany jako kontakt poufny komunistycznego kontrwywiadu o pseudonimie „Literat”. Jego donosy znajdują się między innymi w katach spraw rozpracowujących popularną wówczas aktorkę Elżbietę Czyżewską i reżysera Aleksandra Forda. Jego współpraca trwała do 1970 roku. W 1987 roku  współpraca została ponownie nawiązana, tym razem Zygmunt Kałużyński został zarejestrowany jako tajny współpracownik. Po trzech spotkaniach kontakt się jednak urwał, po tym jak Kałużyński został pobity przez nieznanych sprawców.

« Powrót do Leksykonu