Kasman Leon

Leon Kasman – ur. 28 października 1905 r. w Łodzi, zm. 12 lipca 1984 r. w Warszawie, polski działacz komunistyczny żydowskiego pochodzenia. W wieku 14 lat porzucił szkołę, aby związać się z polskim ruchem komunistycznym. W 1922 roku za tę działalność został aresztowany, łącznie spędził w więzieniach 9 lat. W wieku 17 lat był już członkiem KPP. W 1934 roku wyjechał do Moskwy, gdzie wykładał na kursach polskich Kominternu. Uczył tam m.in. Władysława Gomułkę. Po wybuchu II wojny światowej we wrześniu 1939 roku znalazł się we Lwowie, skąd ewakuował się w 1941 roku po ataku Niemiec na ZSRS.

Od lipca 1943 roku działał w sowieckim obozie partyzanckim na Białorusi, miał za zadanie polecone przez Komintern przygotowanie do działań PPR. W styczniu 1944 roku przerzucony na Lubelszczyznę, gdzie miał nawiązać utracony po aresztowaniu Pawła Findera kontakt z KC PPR. Jego grupa pozostała tam jako niezależny od PPR punkt łączności z Moskwą. Kasman nie chciał podporządkować się kierownictwu PPR na czele z Gomułką, twierdząc, że polecenia może przyjmować tylko z Moskwy. Został specjalistą od propagandy w dowodzonej przez Moczara AL. Po II wojnie światowej szczytem jego kariery było skierowanie go do pracy redaktora naczelnego „Trybuny Ludu”. Został odwołany w 1953 roku, a w 1957 roku ponownie objął to stanowisko. W 1967 roku został wiceprezesem NBP.

« Powrót do Leksykonu