Chodkiewicz Karol Hieronim

Karol Hieronim Chodkiewicz (ur. prawdopodobnie 26 września 1904 we wsi Strzelczyńce na Podolu, zm. 21 maja 1921 w Oleszce) – ochotnik III powstania śląskiego, odznaczony Orderem Virtuti Militari.

Swoją edukację na poziomie szkoły podstawowej Karol rozpoczął od nauki w domu. Następnie uczył się w gimnazjum w Żytomierzu. Z powodu wybuchu rewolucji bolszewickiej rodzina Chodkiewiczów przeniosła się do Warszawy (wcześniej do Zakopanego i Krakowa). W 1920 roku wstąpił do I Korpusu Kadetów.

W 1921 roku w kraju narastają nastroje patriotyczne, a na Śląsku dochodzi do wystąpień antyniemieckich. Wybucha III Powstanie Śląskie. Na wieść o tym, 47 kadetów lwowskich, w tym Chodkiewicz, wbrew zakazom opuszczenia szkoły ruszyli wesprzeć Ślązaków na froncie w okolicach Góry św. Anny. 21 maja jego oddział broni się w budynku gorzelni (palarni) przed przeważającymi siłami niemieckimi. Zostaje ranny (przestrzelone płuco) i osłania wycofujących się kolegów. Główna wersja zdarzeń (relacja pośredniego świadka) mówi o tym, że następnie został schwytany przez Niemców i dobity (prawdopodobnie ukamienowany).

Pośmiertnie został odznaczony Orderem Virtuti Militari oraz Krzyżem Śląskiej Wstęgi Waleczności. Dnia 21 maja 1930 roku, Marszałek Józef Piłsudski na pamiątkę dnia tragicznej śmierci, poległego na zboczach Góry Św. Anny kadeta Karola Chodkiewicza ustanowił państwowe święto wojskowe Dzień Kadeta.

« Powrót do Leksykonu