Borawski Aleksander

Aleksander Borawski – herbu Bojcza, ur. 24 lutego 1861 w Warszawie, zm. 10 października 1942 w Częstochowie – polski malarz jak i konserwator zabytków. Pobierał nauki u Wojciecha Gersona, Aleksandra Kamińskiego oraz Cypriana Godebskiego. Zajmował się konserwacją zabytków w Warszawie, Paryżu, Nieborowie oraz Petersburgu, od XX wieku skupił się głównie na malarstwie sakralnym, wraz z wybuchem rewolucji październikowej zamieszkał w Warszawie, był kustoszem kolekcji wawelskiej, od 1934 roku do wybuchu II wojny światowej przebywał w klasztorze na Jasnej Górze gdzie malował portrety. Zmarł podczas II wojny światowej jako bezdomny mieszkający w przytułku. Borawski jest autorem cyklu portretów znanych Polaków działających w Rosji carskiej od XVIII wieku.