Kantor Tadeusz

Tadeusz Kantor – ur. 6 kwietnia 1915 w Wielopolu Skrzyńskim, zm. 8 grudnia 1990 w Krakowie – polski malarz, reżyser, teoretyk sztuki i dyrektor teatralny. W 1934 roku podjął studia malarskie na ASP w Krakowie u Władysława Jarockiego i równocześnie studiował malarstwo dekoracyjne i teatralne u Karola Frycza. Podczas II wojny światowej zarabiał w Krakowie jako malarz pokojowy, wraz z kolegami założył podziemny Teatr Niezależny, od 1945 roku był kierownikiem malarni w Starym Teatrze w Krakowie.

Od 1949 roku był sekowany przez władze PRL za niestosowanie się do założeń realizmu socjalistycznego w malarstwie, pracował jako scenograf w teatrach. Wystawiał swoje prace w Nowym Jorku, Paryżu, Hamburgu i innych miastach na całym świecie. Był także współtwórcą teatru Cricot 2. Jego twórczość była inspirowana w młodości Stanisławem Wyspiańskim, w latach powojennych malował obrazy bliskie surrealizmowi, wystawiał sztuki Stanisława Witkiewicza oraz własne, był zwolennikiem łamania barier w sztuce, uprawiał jako jeden z pierwszych w kraju informel, przeprowadzał happeningi. Zmarł znienacka po próbie jednego ze spektakli.

« Powrót do Leksykonu