Wajsblech Benjamin

Benjamin Wajsblech – ur. 22 grudnia 1908 r., zm. 13 marca 1991 r. w Warszawie, wiceprokurator Generalnej Prokuratury PRL, oskarżyciel w procesach politycznych w czasach stalinizmu. Pochodził z zamożnej, żydowskiej rodziny kupieckiej. W II RP ukończył prawo na Uniwersytecie Warszawskim. Przed wybuchem II wojny światowej sprzedał majątek, pieniądze lokując w szwajcarskich bankach. Po agresji ZSRS na Polskę pracował jako prokurator we Lwowie, również po zakończeniu wojny pracował jako prokurator w Departamencie Specjalnym Generalnej Prokuratury. Był przesłuchującym i oskarżycielem generała Augusta Emila Fieldorfa ps. „Nil”, dla którego zażądał kary śmierci.

Tzw. komisja Mazura zarzuciła mu bezpodstawne aresztowania i przetrzymywanie aresztowanych mimo braku uzasadnionych przyczyn, usuwanie z akt śledztw protokołów zeznań korzystnych dla oskarżonych, psychiczne i fizyczne upokarzanie i maltretowanie osób przesłuchiwanych. W 1957 roku został zwolniony z prokuratury, został radcą prawnym. Pochowany na wojskowych Powązkach.

« Powrót do Leksykonu