Lwów
Lwów – miasto położone na Ukrainie, założone ok. 1205 roku przez króla Daniela I Halickiego, który nazwał miasto na cześć swojego syna Lwa. W latach 1349-1370 w składzie Królestwa Polskiego, 1370-1387 w składzie Królestwa Węgier, od 1387 do 1772 ponownie w składzie Królestwa Polskiego i Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Od I rozbioru Polski w 1772 roku znajdowało się w granicach Austrii. Lwów w okresie zaborów był jednym z najważniejszych ośrodków nauki, oświaty i kultury polskiej oraz centrum politycznym i stolicą Galicji.
W 1918 roku trwały walki o Lwów między odradzającą się Polską, a Zachodnioukraińską Republiką Ludową. W czasie obrony Lwowa zasłynęły Orlęta Lwowskie. Oblężenie miasta przez wojska ukraińskie zakończyło się 22 maja 1919 roku i Lwów został włączony w granice II Rzeczpospolitej. Po zakończeniu walk marszałek Józef Piłsudski w uznaniu bohaterstwa mieszkańców a zwłaszcza Orląt Lwowskich odznaczył miasto Krzyżem Virtuti Militari. W okresie II wojny światowej znajdował się pod okupacją sowiecką, niemiecką i ponownie sowiecką. W konsekwencji postanowień konferencji jałtańskiej Lwów znalazł się w granicach sowieckiej Ukrainy. Ludność polska została wysiedlona przez władze sowieckie.
« Powrót do Leksykonu