Kossak Juliusz

Juliusz Kossak – ur. 29 października 1824 w Nowym Wiśniczu, zm. 3 lutego 1899 w Krakowie – polski malarz, rysownik i ilustrator, ojciec Wojciecha Kossaka. Ukończył prawo na Uniwersytecie Lwowskim i jednocześnie uczył się malarstwa pod okiem Jana Maszkowskiego. W 1844 roku rozpoczął swoją drogę do sławy – miał wielu mecenasów, których życie uwieczniał na obrazach, były to sceny polowań, portrety, obrazy koni. Po ślubie w 1855 roku wyjechał do Paryża, gdzie przez kilka lat samodzielnie zgłębiał zbiory w muzeach.

W 1860 roku powrócił do kraju i zamieszkał w Warszawie, ponieważ dostał pracę głównego ilustratora w Tygodniku Ilustrowanym. Malował w tym okresie także sceny batalistyczno-historyczne. Przez rok przebywał następnie w Monachium, gdzie tworzył obok Józefa Brandta. Po powrocie zamieszkał w Krakowie, ponieważ nie chciał, aby jego dzieci uczyły się w zrusyfikowanych szkołach w Warszawie.

W swoim majątku w Kossakówce przyjmował wielu znanych literatów, artystów i przedstawicieli polskiej kultury, jak np. Adama Asnyka, Henryka Sienkiewicza, Józefa Chełmońskiego i Stanisława Witkiewicza. Dzieła Kossaka to głównie akwarele o wielkich rozmiarach i doskonałej technice malarskiej. Inspirował się przyrodą, folklorem i obyczajowością. Tworzył także ilustracje do książek i czasopism. Był zagorzałym polskim patriotą i często sięgał do tematyki historyczno-patriotycznej, ulubionym tematem jego obrazów było życie rycerstwa w dawnej Polsce.

« Powrót do Leksykonu