Klimowiecki Romuald

Romuald Władysław Klimowiecki, wcześniej Klimów (ur. 7 lutego 1896 we Lwowie, zm. 13 czerwca 1959 w Warszawie) – polski prawnik, polityk, profesor nauk prawnych, specjalista prawa konstytucyjnego, państwowego i administracyjnego, sędzia wojskowy w PRL, sprawca wielu mordów sądowych na członkach podziemia niepodległościowego (m.in. ZWZ, AK, WiN, DSZ i NIE).

W 1920 roku ukończył Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie (doktor prawa). Pracował w służbie wojskowej w korpusie sądowym, a następnie w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych. W dwudziestoleciu międzywojennym był starostą powiatów: sanockiego (1929-1932), chrzanowskiego (1935), gorlickiego (1935-1937), sokalskiego i lwowskiego (do 1939). W Wojsku Polskim został awansowany do stopnia porucznika rezerwy piechoty.  Od 1945 był sędzią wojskowym. Wstąpił do PPR. Sądził w procesach politycznych, m.in. działaczy konspiracji pomorskiej Jana Pałubickiego i Józefa Chylińskiego oraz Mirosława Kowalskiego. Jako sędzia NSW delegowany do Wojskowego Sądu Rejonowego w Krakowie od 11 sierpnia do 10 września 194. W tym okresie, jako przewodniczący składu sędziowskiego uczestniczył w wydaniu 8 wyroków śmierci za działaczy podziemia niepodległościowego.

« Powrót do Leksykonu