Lec Stanisław Jerzy

Stanisław Jerzy Lec – ur. 6 marca 1909 r. we Lwowie, zm. 7 maja 1966 r. w Warszawie, polski poeta, satyryk i aforysta. Pochodził z uszlachconej rodziny żydowskiej. W okresie międzywojennym związany z ruchem lewicowym. W latach 1939-1941 przebywał we Lwowie, gdzie wstąpił do Związku Sowieckich Pisarzy Ukrainy. 19 listopada 1939 roku podpisał oświadczenie pisarzy polskich witające przyłączenie Zachodniej Ukrainy do Ukrainy Sowieckiej. Z tego okresu pochodzi szereg jego utworów zgodnych z oczekiwaniami władz sowieckich, m.in. pierwszy polski wiersz o Stalinie. Publikował także m.in. w „Czerwonym Sztandarze” teksty do propagandowych rysunków satyrycznych.

Należał do PPR, był żołnierzem GL i AL. Brał udział w walkach partyzanckich. W LWP otrzymał stopień majora. Attaché prasowy w Wiedniu w latach 1946-1950. Później na dwa lata wyemigrował do Izraela. W atmosferze sensacji powrócił do kraju w 1952 roku, pozostawał do roku 1956 objęty zapisem cenzury.

« Powrót do Leksykonu