Boy-Żeleński Tadeusz

Tadeusz Boy-Żeleński – ur. 21 grudnia 1874 r. w Warszawie, zm. 4 lipca 1941 r. we Lwowie, polski lekarz, krytyk literacki i teatralny, pisarz, poeta-satyryk, kronikarz, eseista, tłumacz literatury francuskiej, działacz społeczny. W latach 1892–1900 studiował medycynę na Uniwersytecie Jagiellońskim. Prowadził hulaszczy tryb życia, nie stroniąc od alkoholu i gry w karty. Na rok przerwał studia, wpadł w nałóg karciarstwa hazardowego i najważniejszą kwestią życiową stały się dla niego pieniądze. Od 1906 roku współtworzył kabaret Zielony Balonik, pisząc do niego teksty satyryczne. Kierował w latach 30. XX w. prywatną kliniką warszawską promującą świadome macierzyństwo. Swoją twórczość wtedy poświęcił promocji antykoncepcji, aborcji i eutanazji. Był głównym redaktorem dodatku „Świadome Życie” dołączanego do „Wiadomości Literackich”.

Po wybuchu II wojny światowej wyjechał do Lwowa. Działał w lwowskim oddziale Związku Literatów Polskich, wszedł w skład kolegium redakcyjnego pisma Związku Pisarzy Sowieckich „Nowe Widnokręgi”, publikował artykuły w „Czerwonym Sztandarze”, uczestniczył w imprezach propagandowych. 19 listopada 1939 roku podpisał oświadczenie pisarzy polskich witające przyłączenie Zachodniej Ukrainy do Ukrainy Sowieckiej. Wkrótce po zajęciu Lwowa przez Niemców, w nocy z 3 na 4 lipca 1941 roku, został aresztowany wraz z wraz z prof. Grekiem i jego żoną, u których mieszkał. Zamordowany tej samej nocy na stoku Góry Kadeckiej, w grupie polskich profesorów lwowskich uczelni. Miejsce jego pochówku jest nieznane.

« Powrót do Leksykonu