Jasik Henryk

Henryk Jasik – ur. 15 maja 1945 r. w Sielcach, ostatni szef Departamentu I MSW, zajmującego się wywiadem cywilnym w PRL. Służbę w wywiadzie rozpoczął w grudniu 1970 roku. Początkowo pracował w Wydziale VII na etacie niejawnym. Zajmował się wywiadem technologicznym, infiltracją przemysłu chemicznego na terenie kraju, co wiązało się z jego miejscem pracy w „Azotach”. W 1972 roku ukończył roczną szkołę Departamentu I MSW i trzymiesięczny kurs doskonalenia oficerów działań specjalnych. Również rodzina jego żony wywodziła się z komunistycznych służb, dziadek żony pracował na stanowisku zastępcy szefa PUBP i „zginął w walce z bandami”, czyli Żołnierzami Wyklętymi.

Henryk Jasik był wielokrotnie delegowany do Związku Sowieckiego. Od 1 listopada 1984 roku był naczelnikiem Wydziału V, który zajmował się wywiadem naukowym w obszarze przemysłu ciężkiego, realizował zadania wywiadowcze dla Sowietów. W 1989 roku został kolejny raz wysłany do Moskwy. W wywiadzie pracował do końca PRL. Po zlikwidowaniu SB przeszedł do UOP, w którym został szefem zarządu wywiadu. Po objęciu przez Antoniego Macierewicza resortu MSW zrezygnował i powrócił po obaleniu rządu Jana Olszewskiego. Został w MSW doradcą ministra spraw wewnętrznych Andrzeja Milczanowskiego. Henryk Jasik publicznie stwierdził, że niszczył dokumenty wywiadu oraz, że robił to legalnie. Przyznał też, że SB i UOP werbowało do współpracy dziennikarzy. Był oficerem prowadzącym Marka Króla, redaktora naczelnego tygodnika Wprost. W 1993 roku został wiceministrem spraw wewnętrznych w rządzie Hanny Suchockiej.

« Powrót do Leksykonu