Żukowska Lucyna

Lucyna Żukowska – ur. 18 lutego 1844 r. w Ostrowcu Świętokrzyskim, zm. 5 lutego 1944 r. w Lublinie, uczestniczka Powstania styczniowego. W wieku 16 lat rozpoczęła naukę walki bronią białą i palną u sąsiada, późniejszego powstańca styczniowego. W 1858 roku przysięgła ojcu, uczestnikowi Powstania listopadowego, pomścić krzywdy wyrządzone rodzinie przez władze rosyjskie. Wstąpiła do organizacji konspiracyjnych, służyła w nich jako kurierka.

Po wybuchu Powstania styczniowego wstąpiła do oddziału gen. Mariana Langiewicza. Brała czynny udział w walce. Następnie była kurierem w oddziale Jana Czerwińskiego, ale walczyła też jako żołnierz liniowy. W maju 1863 roku została ranna i trafiła do niewoli. Po pobycie w szpitalu była więziona przez 7 miesięcy w twierdzy w Zamościu. Dzięki staraniom rodziny uniknęła zesłania na Syberię i została uwolniona. Podczas I wojny światowej pracowała w szpitalu okręgowym w Lublinie, a po odzyskaniu niepodległości przez Polskę otrzymała honorowy stopień podporucznika.