Kryński Karol

Karol Kryński – ur. 13 kwietnia 1900 w Warszawie, zm. 5 sierpnia 1944 tamże – polski malarz awangardowy, uczestnik wojny 1920, kapitan rezerwy. Podczas Powstania Warszawskiego dowódca III batalionu Oddziałów Wojskowych Powstańczego Pogotowia Socjalistów im. Stefana Okrzei. Podczas nauki w gimnazjum jednocześnie pobierał naukę malarstwa w Szkole Nauk Zdobniczych i Malarstwa, od 1916 roku był członkiem POW. Studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie, był także słuchaczem szkoły podchorążych POW. Służył w wojsku jako pisarz batalionowy, a później dowódca plutonu, finalnie od marca 1920 roku był dowódcą II batalionu i konnego oddziału wywiadowczego.

Urlopowany z wojska podjął pracę jako malarz, organizował wystawy sztuki, studiował przez moment na ASP w Krakowie. Po 1934 roku wyjechał do Brazylii gdzie uczył języka polskiego oraz rysunku, dwa lata przed wybuchem II wojny światowej powrócił do Polski i zajął się ponownie malarstwem. Podczas wojny obronnej 1939 roku był dowódcą kompanii w Legionach, pojmany przez sowietów uciekł do Wilna, gdzie zaangażował się w ruchy socjalistyczne, pracował jako ilustrator. Podczas Powstania warszawskiego odniósł ciężkie obrażenia i zmarł w szpitalu Karola i Marii Szlenkierów. Spoczywa na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach.