Kalenkiewicz Maciej

Maciej Kalenkiewicz ps. „Kotwicz” – ur. 1 lipca 1906 r. w Pacewiczach, zm. 21 sierpnia 1944 r. w Surkontach, podpułkownik Wojska Polskiego, Hubalczyk, cichociemny, żołnierz AK, dowódca partyzancki w Okręgu Nowogródek, inżynier. Ukończył Korpus Kadetów nr 2 w Modlinie w 1924 roku, wstąpił do Oficerskiej Szkoły Inżynierii w Warszawie, którą ukończył jako prymus. Otrzymał przydział do Szkoły Podchorążych Rezerwy Saperów w Modlinie jako dowódca plutonu. W 1936 roku awansował do stopnia kapitana. W listopadzie 1938 rozpoczął studia w Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie, które przerwał wybuch II wojny światowej.

W połowie września Kalenkiewicz dołączył ochotniczo do sformowanego z rezerwistów 110 Pułku Ułanów, dowodzonego przez ppłk. Jerzego Dąmbrowskiego „Łupaszkę” i wchodzącego w skład Rezerwowej Brygady Kawalerii. Znalazł się w wojsku utworzonym przez mjr. Henryka Dobrzańskiego ps. „Hubal”. Pod wpływem apeli radiowych gen. Sikorskiego Kalenkiewicz podjął decyzję o przedostaniu się do Francji, a następnie do Wielkiej Brytanii. 27 grudnia 1941 roku został przerzucony do Polski. W Warszawie jako emisariusz Naczelnego Wodza Kalenkiewicz spotkał się z gen. Stefanem Roweckim, i otrzymał przydział do oddziału operacyjnego sztabu ZWZ. Otrzymał awans do stopnia majora. W marcu 1944 roku został skierowany do Okręgu Nowogródek.

Gdy przebijał się z oddziałem do Wilna aby wziąć udział w operacji Ostra Brama, został ranny w rękę, którą trzeba było amputować. Po aresztowaniu Aleksandra Krzyżanowskiego ps. „Wilk” postanowił zostać w konspiracji w Puszczy Rudnickiej, a następnie w Puszczy Grodzieńskiej. Został mianowany dowódcą okręgu. 19 sierpnia 1944 roku Sowieci rozpoczęli akcję likwidacji polskich oddziałów na przedpolu Puszczy Rudnickiej. 21 sierpnia 72-osobowy oddział Kalenkiewicza znalazł się w Surkontach, gdzie około południa został zaatakowany przez batalion NKWD w sile ok. 600 ludzi. „Kotwicz” poległ w tej walce.

« Powrót do Leksykonu