Norblin Jan Piotr

Jan Piotr Norblin – właśc. Jean-Pierre Norblin de La Gourdaine, ur. 15 lipca 1745 w Misy-sur-Yonne, zm. 23 lutego 1830 w Paryżu – francuski malarz, rysownik i grafik.

Od 1772 roku przebywał w służbie Czartoryskich, w latach 1774–1804 aktywny w Polsce; jeden z najważniejszych malarzy okresu stanisławowskiego, uważa się go powszechnie za ojca polskiego malarstwa rodzajowego. Studiował na Królewskiej Akademii Malarstwa i Rzeźby w Paryżu, podróżował następnie do Londynu, gdzie poznał ks. Adama Kazimierza Czartoryskiego, udał się z nim do Polski, uczył jego dzieci rysunku.

Przez 30 lat mieszkania Norblina w Polsce powstały jego największe prace, część na zamówienie Stanisława Augusta Poniatowskiego. Norblin brał udział w Insurekcji kościuszkowskiej, zajmował się także rysunkiem i projektowaniem graficznym – był oficjalnym ilustratorem Powstania kościuszkowskiego, zawodowo specjalizował się w scenach rodzajowych i z życia ulicy. Od 1804 roku na stałe mieszkał we Francji.

« Powrót do Leksykonu