Sędziwój z Czechla

Sędziwój z Czechla – Od 1423 roku studiował na Akademii Krakowskiej, gdzie w 1428 został magistrem nauk wyzwolonych, a następnie wykładowcą. W latach 1432-1441 przebywał jako kanonik w Gnieźnie, gdzie prowadził ożywioną działalność polityczną i kościelną. W 1438 roku uczestniczył w soborze w Ferrarze. Studiował teologię w Paryżu, odwiedzał także Troyes i Tours i wykładał ten przedmiot w kolegium nawarskim. Do kraju wrócił po roku 1445 roku i został wikariuszem arcybiskupstwa gnieźnieńskiego. Poza wiedzą teologiczną posiadał znajomość dzieł klasycznych i humanistycznych oraz zamiłowania historyczne.

Był zwolennikiem politycznej niezależności Kościoła, kilkakrotnie występował przeciw poczynaniom Kazimierza Jagiellończyka. Jednocześnie bronił interesów Polski i jej króla przeciw Zakonowi Krzyżackiemu na sejmie w Brześciu w 1463 roku i przed legatem Hieronimem. W roku 1458 wstąpił do zakonu kanoników regularnych i osiadł w klasztorze w Kłodawie, gdzie poświęcił się także pracy literackiej. Przyjaźnił się i współpracował z Janem Długoszem.

Dodaj komentarz