Kołaciński Władysław

Władysław Kołaciński ps. Żbik – ur. 10 marca 1911 r. we wsi Piekary, zm. 8 listopada 1995 r. w Warszawie, członek NOW, dowódca oddziału partyzanckiego NSZ na Kielecczyźnie. W latach 1932-1935 odbywał służbę wojskową w Marynarce Wojennej m.in. na kontrtorpedowcu ORP „Burza”. W czasie kampanii wrześniowej dostał się do niewoli niemieckiej,  z której udało mu się wydostać, symulując chorobę serca. Wstąpił do Organizacji Wojskowej Stronnictwa Narodowego, przekształconej później w NOW. W wyniku rozłamu w NOW na tle scalenia z AK, przeszedł do NSZ. Objął funkcję komendanta Akcji Specjalnej powiatu włoszczowskiego NSZ, a następnie Komendy Okręgu VI Częstochowskiego. W lipcu 1943 roku został aresztowany przez Gestapo i osadzony w więzieniu w Częstochowie, zdołał zbiec z transportu do obozu koncentracyjnego Auschwitz. Powierzono mu dowództwo oddziału partyzanckiego.

W czerwcu 1944 roku przybył na koncentrację oddziałów NSZ na Kielecczyźnie, gdzie doszło do utworzenia 204. Pułku Piechoty Ziemi Kieleckiej NSZ, na podstawie którego została sformowana Brygada Świętokrzyska. W czasie wymarszu Brygady Świętokrzyskiej znajdował się na akcji na posterunek niemiecki w miejscowości Rychłe, rozpoczęcie ofensywy sowieckiej uniemożliwiło mu dołączenie do jednostki. We wrześniu roku rozwiązał oddział. Poszukiwany przez NKWD i UB przedostał się za granicę do Niemiec do amerykańskiej strefy okupacyjnej do 2. Korpusu gen. Władysława Andersa, a następnie wyemigrował do Stanów Zjednoczonych.

« Powrót do Leksykonu