Wielka Emigracja

Wielka Emigracja – ruch emigracyjny polskiej ludności w I połowie XIX wieku, mający podłoże polityczne, bezpośrednią przyczyną, którego był upadek Powstania listopadowego. Głównym celem emigracji była Francja, a w szczególności Paryż. Mniejsze ośrodki emigracji znajdowały się także w innych krajach. Wśród emigrantów dominowała szlachta, żołnierze powstańczy, politycy, pisarze i inteligencja. Wśród emigrantów byli między innymi: Adam Mickiewicz, Juliusz Słowacki czy Fryderyk Chopin.

« Powrót do Leksykonu