Stanisław ze Szczepanowa

Stanisław ze Szczepanowa – ur. ok. 1030 w Szczepanowie, zm. 11 kwietnia 1079 w Krakowie, polski duchowny katolicki, biskup krakowski, męczennik, święty Kościoła katolickiego, jeden z głównych patronów Polski. Okres posługi biskupiej Stanisława zaliczany jest do najświetniejszych za panowania Piastów. Zaangażował się w dzieło reorganizacji polskiego Kościoła, ponieważ po zniszczeniu przez czeskiego księcia Brzetysława, w 1038 roku nie funkcjonowały archidiecezja gnieźnieńska i diecezja poznańska. W wyniku konfliktu z Bolesławem Szczodrym biskup, podając za przekazem Galla Anonima, został skazany na obcięcie członków za zdradę, której się dopuścił.

Powstała później legenda o rozbiciu dzielnicowym Polski, jako karze za zabicie biskupa Stanisława, według której Polska rozpadła się tak jak członki ćwiartowanego biskupa. Jednak poćwiartowane ciało św. Stanisława po śmierci zrosło się. Oczekiwano cudu za wstawiennictwem Stanisława, jako patrona zjednoczenia, czego symbolem było zrośniecie się ciała świętego.

Posłuchaj hymnu „Gaude Mater Polonia”, napisanego przez Wincentego z Kielczy na kanonizację św. Stanisława.