19. W Pałacu Łazienkowskim spotkanie na szczycie (Andrzej Kołakowski)

[Powrót do tekstów z płyty Requiem dla poległych]

19. W Pałacu Łazienkowskim spotkanie na szczycie [2:53] (muz. sł. i wykonanie Andrzej Kołakowski)

Koło historii zatoczyło pełny obrót
Znowu zatętnił życiem Pałac Łazienkowski
Znów na balkonie stoi ruski ambasador
A obok niego cały sztab ministrów Polski

Padają słowa o najwyższej racji stanu
I o przyjaźni, co jak pętla się zaciska
Nie drgnie im brew, choć drżą już fundamenty domu
Nie zadrga mięsień na nabrzmiałych kłamstwem pyskach

On na nich patrzy jak na chłopców spod trzepaka
Którzy na chwilę założyli garnitury
I nic, a nic nie znają się na ruskich szachach
Na szachownicę nie potrafią spojrzeć z góry

Snuje się zdrada po posadzkach marmurowych
Powstały z grobów dusze zdrajców z przed dwóch wieków
Bo lepiej kieszeń dziś nadstawiać zamiast głowy
Brać póki dają, na złe czasy nie narzekać

Uściski dłoni zakończyły konwersacje
Jeszcze błysk fleszy, garść tajemnych słów przy kawie
I mógł spokojnie zameldować ambasador
Dawny porządek zapanował znów w Warszawie

Świat się nie zmartwi kiedy Polska zniknie z mapy
I będzie milczeć europejska dyplomacja
Tylko po nocach będą zbierać się Polacy
I będą snuć się potępione dusze zdrajców