17. Kołatka (Maria Gintrowska)

[Powrót do tekstów z płyty Odpowiedź]

Utwór jest interpretacją wiersza Zbigniewa Herberta. Zobacz też wszystkie wiersze Zbigniewa Herberta.

17. Kołatka [2:44] (wykonanie Maria Gintrowska)

Są tacy, którzy w głowie
hodują ogrody
a włosy ich są ścieżkami
do miast słonecznych i białych

łatwo im pisać
zamykają oczy

a już z czoła spływają
ławice obrazów

moja wyobraźnia
to kawałek deski
za cały instrument
mam drewniany patyk

uderzam w deskę
a ona mi odpowiada
tak – tak
nie – nie

innym zielony dzwon drzewa
niebieski dzwon wody
ja mam kołatkę
od niestrzeżonych ogrodów

uderzam w deskę
a ona podpowiada
suchy poemat moralisty
tak – tak
nie – nie