Popławski Jan Ludwik

Jan Ludwik Popławski – ur. 17 stycznia 1854 r. w Bystrzejowicach Pierwszych, zm. 12 marca 1908 r. w Warszawie, polski publicysta, polityk i jeden z głównych twórców ideologii narodowo-demokratycznej. Jako student należał do patriotycznej organizacji politycznej Konfederacja Narodu Polskiego. W 1878 roku został aresztowany przez władze carskie, zwolniony został w 1882 roku. Za udział w warszawskiej manifestacji zorganizowanej w setną rocznicę Powstania kościuszkowskiego, został ponownie aresztowany. Zwolniony z Cytadeli warszawskiej w 1985 roku.

Zamieszkał we Lwowie, gdzie wraz z Romanem Dmowskim wydawał pismo „Przegląd Wszechpolski”. Współtworzył Ligę Narodową. Po rewolucji 1905 roku w Królestwie Polskim, wrócił do Warszawy i wziął udział w kierowaniu ruchem narodowo-demokratycznym. Jedną z głównych idei jego twórczości była poruszana kwestia powrotu do Polski ziem zachodnich, a w szczególności Pomorza z jak najszerszym dostępem do Morza Bałtyckiego. Był również jednym z najbardziej zasłużonych działaczy społecznych zajmujących się sprawą chłopską. Miał ogromny wpływ na poglądy Romana Dmowskiego.