Otton I

Otton I – ur. 23 listopada 912 r., zm. 7 maja 973 r. w Memleben, książę Saksonii w latach 936–961, król niemiecki od 936 roku i Święty Cesarz Rzymski od 962 roku, pochodził z dynastii Ludolfingów. Prowadził politykę ekspansywną wobec Słowian tworząc na ich terenach liczne marchie, osiągając brzegi Odry. Uzależnił od Niemiec Włochy, Czechy i Danię. Podbitą ludność chrystianizował.

« Powrót do Leksykonu