4. Przyniosłaś dziś pamiętnik

[Powrót do tekstów z płyty Wspomnij Ziutka]

4. Przyniosłaś dziś pamiętnik (muz. Weronika Kowalska , wyk. Sławomir Giska)

Przyniosłaś dziś pamiętnik i na zamówienie
Mam Ci stworzyć i wpisać piękną epopeję
Ja przepraszam – to chyba nieporozumienie
Czy Pani kpi z poety – czy się pani śmieje?

Czy Pani nie rozumie, że wieszcz kiedy pisze
Musi patrzeć w gwiazd roje i w pełnię księżyca
W koło siebie mieć spokój i upiorną ciszę
Która ludziom śmiertelnym – strachem bieli lica

Czy Pani nie pojmuje, że muzie wybrednej
Zakochanej w poecie i wiecznie stęsknionej
Nie zawsze może starczyć przestrzeń mocy jednej
Nocy parnej, czerwcowej, krótkiej i szalonej!

Czy Pani się wydaje, że rymy pogodzić
I w rytmicznych szeregach ustawić zwrotkami
To tak łatwo jak śpiewać, flirtować lub chodzić
Albo zjeść dwa talerze knedli ze śliwkami

Jest Pani w wielkim błędzie i bardzo się myli
Mierząc twórczość poety miarą szarych ludzi
Epopei nie można napisać „w tej chwili”
Trzeba czekać nastroju, który twórczość budzi!