Stanisławska Anna

Anna Stanisławska – polska poetka doby baroku, urodzona pomiędzy rokiem 1651 a 1654. Była trzykrotnie zamężna: jej pierwszy mąż – Jan Warszycki – był człowiekiem chorym umysłowo (w rozwiązaniu tego małżeństwa pomógł poetce sam Jan III Sobieski), drugi małżonek – Jan Zbigniew Oleśnicki – niedługo po ślubie zmarł na cholerę, a trzeci wybranek, z którym Stanisławska tworzyła udany związek, został ranny podczas odsieczy wiedeńskiej i zmarł z powodu zakażenia krwi.

Doświadczenia życiowe miały wpływ na twórczość Anny Stanisławskiej. W 1685 roku ukazał się poemat pisarki zatytułowany „Transakcyja abo opisanie całego życia jednej sieroty”. Jest to zbiór 77 trenów, stanowiących poetycką autobiografię autorki, w której życie kobiety zostało przedstawione jako pasmo nieszczęść. Poetka ukazała prześladujący ją los, własne udręki oraz oddała obyczaje panujące w jej epoce.

Anna Stanisławowska jest uważana za najdawniejszą znaną polską poetkę. Zmarła między 14 października 1700 roku a 2 czerwca 1701.

« Powrót do Leksykonu