Kunka Lech

Lech Kunka – ur. w 1920 roku w Pabianicach i zm. w 1978 roku w Łodzi – polski malarz-unista, profesor akademicki, przedstawiciel łódzkich awangardzistów. Dzięki swoim pracom malarskim został przyjęty do Związku Zawodowego Polskich Artystów Plastyków w Łodzi jako członek nadzwyczajny. Brał udział w pierwszej wystawie ZZPAP-u po zakończeniu II wojnie światowej. Jeszcze będąc na studiach otrzymał od francuskich władz stypendium, wyjechał do tego kraju i kontynuował naukę w dziedzinie malarstwa oraz włókiennictwa w Paryżu. Jego talent cenił znany francuski malarz, Fernand Leger.

Po powrocie z Paryża Kunka kontynuował naukę swojego fachu w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi, kierował także zakładem plastyki przestrzennej i prowadził wykłady z zasad kompozycji i historii sztuki. Po studiach związał się z uczelnią, był jej pracownikiem na różnych szczeblach naukowych, od września 1963 roku był prorektorem, a od 1966 roku dziekanem wydziału tkaniny. Pod koniec lat 50. XX wieku zafascynował się koncepcją strukturalizmu i pozostał jej wierny w zasadzie do końca życia. Jego obrazy były próbą połączenia sztuki z nauką, zmuszały do myślenia.

Lech Kunka zajmował się także w następnych latach tworzeniem reliefów, stopniowo nasycanych kolorami, tworzył formy użytkowe, w postaci malarstwa ściennego (biblioteka łódzkiego uniwersytetu), zajmował się także scenografią do filmów pełnometrażowych, np. „O dwóch takich, co ukradli księżyc”.

« Powrót do Leksykonu