Socjaldemokracja Królestwa Polskiego i Litwy

Socjaldemokracja Królestwa Polskiego i Litwy (SDKPiL) – powstała w 1900 roku na skutek połączenia Socjaldemokracji Królestwa Polskiego i Związku Robotników Litwy. Było to zasługą starań Feliksa Dzierżyńskiego. Organem prasowym ugrupowania był m.in. „Czerwony Sztandar”. Koncepcją partii było tworzenie autonomicznej sekcji wszechrosyjskiej Partii Socjaldemokratycznej.

Partia bazowała na internacjonalistycznym programie marksistowskim. Brała udział w w kongresie Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej Rosji (SDPRR), który odbył się w 1903 roku w Londynie. Podczas tego kongresu miał miejsce słynny rozłam w socjaldemokracji rosyjskiej na frakcje mienszewików i bolszewików. Liderem partii była Róża Luksemburg. W grudniu 1918 roku doszło do połączenia z PPS-Lewicą, w wyniku którego powstała Komunistyczna Partia Robotnicza Polski.

« Powrót do Leksykonu