Oziewicz Ignacy

Ignacy Oziewicz ps. Czesław – ur. 7 maja 1887 r. w Łygnianach, w pow. święciańskim, zm. 10 stycznia 1966 r. w Gdyni, pułkownik piechoty Wojska Polskiego, komendant NSZ. Od 1907 roku służył w armii rosyjskiej, po wybuchu rewolucji bolszewickiej w 1917 roku opuścił armię rosyjską i w 1919 roku został przyjęty do wojska polskiego. Od 25 października 1938 roku dowodził 29 Dywizją Piechoty w Grodnie i na czele tej jednostki walczył w kampanii wrześniowej. W latach 1941–1942 zastępca komendanta Głównego i szef wydziału operacyjnego NOW. Latem 1942 roku stanął na czele rozłamu w NOW, ponieważ Nie zaakceptował decyzji o scaleniu z AK, gdyż uważał ją za opanowaną politycznie przez sanację. Do aresztowania 9 czerwca 1942 roku był komendantem NSZ. Był więziony w niemieckich obozach koncentracyjnych KL Auschwitz i Flossenburgu.