Tooltip Categories: Organizacje

Unia Chrześcijańsko-Społeczna (UChS) – polskie stronnictwo polityczne, powstałe w styczniu 1989 roku z przekształcenia Chrześcijańskiego Stowarzyszenia Społecznego. W latach 1992–1993 używało nazwy Unia Chrześcijańsko-Społeczna „Akcja Ekumeniczna”. Prowadziło działalność wydawniczą poprzez Instytut Prasy i Wydawnictw „Novum”.  UChS podlegało przedsiębiorstwo państwowe „Ars Christiana” zajmujące się m.in. produkcją dewocjonaliów, Biuro Handlu Zagranicznego „Arno” oraz Biuro Podróży i Turystyki Zagranicznej „Pielgrzym”. Opowiadało się przeciwko […]

Krajowa Komisja Wykonawcza NSZZ Solidarność – organ kierowniczy Solidarności, powołany 25 października 1978 roku. Powołana została na wspólnym posiedzeniu Tymczasowej Komisji Koordynacyjnej Solidarności, Tymczasowej Rady Solidarności i Lecha Wałęsy. Istnienie obok siebie tych dwóch organów wywoływało napięcia wśród działaczy Solidarności, zdecydowano więc powołać jeden organ zarządzający. Przewodniczącym KKW został Lech Wałęsa, a jej członkami Zbigniew Bujak, Jerzy Dłużniewski, Władysław Frasyniuk, […]

Tymczasowy Rząd Narodowy – centralny organ władz Powstania styczniowego, działający od 19 stycznia do 13 marca 1863 roku i od 21 marca do 23 maja 1863 roku. Przekształcony został z Komitetu Centralnego Narodowego. Tymczasowy Rząd Narodowy wydał Manifest 22 stycznia, który proklamował wybuch Powstania styczniowego. Po przejęciu władzy przez stronnictwo Białych, Tymczasowy Rząd Narodowy został przekształcony w Rząd Narodowy.

Komitet Centralny Narodowy (KCN) – tajny organ kierowniczy stronnictwa Czerwonych, który działał od czerwca 1862 roku w Warszawie. Wyłoniony został z Komitetu Miejskiego z zamiarem objęcia kontroli nad całym ruchem spiskowym w Królestwie Polskim. Prowadził przygotowania do Powstania styczniowego: rozbudował organizację konspiracyjną, wyznaczył podatek narodowy, powołał policję narodową. 12 sierpnia 1862 roku wydał odezwę do chłopów, obiecując im uwłaszczenie za […]

Stronnictwo Białych – obóz polityczny liberalnego ziemiaństwa, burżuazji i inteligencji w Królestwie Polskim. Powstał w 1858 roku, gdy cesarz Rosji Aleksander II zezwolił na utworzenie Towarzystwa Rolniczego, wokół którego skupili się ziemianie i przemysłowcy. Domagali się przywrócenia Królestwu Polskiemu autonomii politycznej, własnej administracji i wojska polskiego oraz przyłączenia ziem zabranych. Chcieli to osiągnąć drogą negocjacji i interwencji dyplomatycznych mocarstw europejskich. […]

Delegacja Miejska – komitet powołany 27 lutego 1861 w Warszawie w celu zapewnienia spokoju publicznego po krwawym stłumieniu przez wojsko rosyjskie polskiej manifestacji patriotycznej na Krakowskim Przedmieściu (masakry w Warszawie w 1861). W jego skład weszło 14 członków, reprezentujących wszystkie stany miasta. Byli to m.in. bankier Leopold Kronenberg, pisarz Józef Ignacy Kraszewski, lekarz Tytus Chałubiński, fotograf Karol Beyer, kupiec Franciszek […]

Towarzystwo Rolnicze – organizacja skupiająca ziemian Królestwa Polskiego w latach 1858-1861, która powstała na fali liberalnych reform cara Aleksandra II. Była to faktycznie pierwsza organizacja pozarządowa istniejąca w Królestwie Polskim, nie poddana kontroli władz carskich. Opowiadała się za stopniowym odchodzeniem od pańszczyzny i postulowała oświatę chłopów. Prezesem Towarzystwa Rolniczego był hrabia Andrzej Artur Zamoyski. 6 kwietnia 1861 roku, zostało rozwiązane […]

Stronnictwo Czerwonych – grupowało radykalnych działaczy demokratycznych w okresie Powstania styczniowego. Wywodzili się z organizatorów manifestacji patriotycznych z 1861 roku, środowiska związanego m.in. z Akademią Medyko-Chirurgiczną. Byli zwolennikami walki zbrojnej z zaborcą i przeprowadzenia radykalnych reform społecznych, w tym uwłaszczenie chłopów bez odszkodowania dla właścicieli. Ważniejszymi działaczami stronnictwa Czerwonych byli: Oskar Awejde, Stefan Bobrowski, Ignacy Chmieleński, Jarosław Dąbrowski, Leon Frankowski, […]

Koło Oficerów Polskich w Petersburgu – tajna organizacja konspiracyjna, która została zawiązana w 1857 roku przez polskich oficerów, słuchaczy Akademii Sztabu Generalnego w Sankt Petersburgu pod kierownictwem Zygmunta Sierakowskiego. Głównym celem działalności Koła było przygotowanie współpracy spiskowców polskich i rosyjskich w walce przeciwko caratowi, m.in. w Powstaniu styczniowym.