Henryk I Brodaty
Henryk I Brodaty – ur. między 1165 a 1170 r., zm. 19 marca 1238 r. w Krośnie Odrzańskim, książę wrocławski w latach 1201-1238, opolski 1201-1202, kaliski 1206-1207 i od 1234 roku, władca Ziemi Lubuskiej do 1206 roku, w latach 1210-1218 i od 1230 roku, od 1231 roku książę krakowski, od 1234 roku w południowej Wielkopolsce po rzekę Wartę, od 1230 roku sprawował opiekę nad Opolem, a od 1232 roku nad Sandomierzem, od 1234 roku miał pełnię władzy nad Opolszczyzną. Wywodził się ze śląskiej linii dynastii Piastów i był założycielem tzw. monarchii Henryków Śląskich. Uznawany jest przez historyków za jednego z najwybitniejszych Piastów okresu rozbicia dzielnicowego.