Gruszczyk Wiktor

Wiktor Gruszczyk – ps. „Groźny”. Urodzony w 28 marca 1927 roku na Śląsku Cieszyńskim. W czasie II wojny światowej Śląsk Cieszyński został anektowany do III Rzeszy stając się jej integralną częścią. W 1944 roku, z chwilą ukończenia 18 roku życia został przymusowo wcielony do najbardziej znienawidzonej niemieckiej formacji wojskowej – Waffen-SS. Dopiero pod koniec działań wojennych udało mu się zdezerterować, ukrywał się przed niemieckimi represjami w rodzinnej okolicy. Kiedy okupacja z niemieckiej zmieniła się na sowiecką nadal pozostawał w ukryciu obawiając się represji ze strony nowej władzy.

Pod koniec marca 1946 roku przyłączył się do zgrupowania Henryka Flame „Bartka” i został zaprzysiężony na członka NSZ. Brał udział w akcjach aprowizacyjnych na terenie powiatów cieszyńskiego i bielskiego a także w akcjach na działaczy PPR-u. W czasie jednej z akcji został ranny w nogę, ukrywał się w rodzinnym domu w stodole, we wnęce za deskami, w której spędził 6 miesięcy i która z czasem rozrosła się do rozmiarów dobrze wyposażonego bunkra. 6 grudnia 1946 roku Gruszczyk został w kryjówce ujęty przez UB, które spaliło bunkier, a w nim zapas amunicji i mundurów. Został skazany na karę śmierci, utratę praw na zawsze i przepadek mienia. Wyrok wykonano 15 stycznia 1947 roku nie powiadamiając o tym rodziny, jego szczątków do dziś nie odnaleziono. W chwili śmierci miał 19 lat.

« Powrót do Leksykonu