Siemiątkowski Zbigniew

Zbigniew Siemiątkowski – ur. 8 października 1957 r. w Ciechanowie, polski politolog, polityk, poseł na Sejm, były minister spraw wewnętrznych i koordynator służb specjalnych. Od 1978 do rozwiązania należał do PZPR, następnie działał w SdRP, a w 1999 roku wstąpił do SLD. Zasiadał we władzach krajowych SdRP i SLD. W 1995 roku pełnił funkcję rzecznika kampanii prezydenckiej Aleksandra Kwaśniewskiego, a następnie podsekretarza stanu w Kancelarii Prezydenta RP i zastępcy szefa Biura Bezpieczeństwa Narodowego.

W lutym 1996 roku został mianowany ministrem spraw wewnętrznych w rządzie Włodzimierza Cimoszewicza, od października 1996 roku z uprawnieniami zastępowania premiera w nadzorze nad działalnością UOP. Był też koordynatorem służb specjalnych. Od 2001 do 2002 roku był ostatnim szefem UOP, a 29 czerwca 2002 roku został mianowany szefem Agencji Wywiadu. Został oskarżony w raporcie Komisji ds. Służb Specjalnych o udzielanie fałszywych informacji w trakcie wyjaśniania okoliczności zatrzymania byłego szefa PKN Orlen Andrzeja Modrzejewskiego. Podał się do dymisji w kwietniu 2004, jednak premier Leszek Miller rezygnacji wówczas nie przyjął. Była to tzw. afera Orlenu.

1 sierpnia 2007 roku został skazany na karę roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jego wykonania na okres próby wynoszący 3 lata za przechowywanie w swoim domu tajnych dokumentów UOP. W 2010 roku rozpoczął się jego proces karny, w którym został oskarżony o przekroczenie uprawnień w związku z zatrzymaniem w 2002 roku Andrzeja Modrzejewskiego. został uznany za winnego popełnienia tego czynu i skazany na karę 1 roku pozbawienia wolności zawieszeniu na 3 lata oraz na karę grzywny. W 2012 roku prokuratur przedstawił mu zarzuty w związku z więzieniami CIA w Kiejkutach.

« Powrót do Leksykonu