Urban Jerzy

Jerzy Urban – ur. 3 sierpnia 1933 r. w Łodzi, polski dziennikarz, publicysta, satyryk, pisarz i polityk, w latach 1981–1989 rzecznik prasowy Rady Ministrów, od 1990 roku redaktor naczelny tygodnika NIE i właściciel wydającej go spółki Urma. Pochodzi ze zasymilowanej rodziny żydowskiej. Był przeciwnikiem ruchu „Solidarności”. Od 17 sierpnia 1981 do 18 kwietnia 1989 roku był rzecznikiem prasowym rządu.

Ustanowił tradycję cotygodniowych trwających około godziny konferencji prasowych, na które tłumnie przybywali zagraniczni i krajowi dziennikarze, i które były niemal w całości retransmitowane wieczorem w Telewizji Polskiej. Konferencje te były jednym z głównych narzędzi propagandowych rządu Wojciecha Jaruzelskiego i jego następców aż do 1989 roku. Zyskał wtedy miano  „Goebbelsa stanu wojennego” .

W 1983 roku w poufnym liście do gen. Czesława Kiszczaka zaproponował utworzenie w MSW specjalnego pionu propagandowego, którego celem miałoby być m.in. programowanie i „realizacja czarnej propagandy” oraz „prowadzenie przemyślanej, zręcznej i stałej kampanii na rzecz zmiany obrazu SB, MO i ZOMO w społeczeństwie i inicjowanie akcji tych służb dla ocieplenia ich wizerunku” do którego polecał m.in. Mariusza Waltera.

W styczniu 1990 roku został członkiem SdRP, a następnie SLD, z którego wystąpił w 2004 roku. W 2003 roku zeznawał przed sejmową komisją śledczą w sprawie afery Rywina, oskarżając publicznie Leszka Millera o tolerowanie korupcji w jego bezpośrednim otoczeniu, co wywołało spore zaskoczenie i oskarżenia o zdradę środowiska SLD.