Oleśnica
[ Co warto zobaczyć w Polsce? ]
Polskie województwa
[ dolnośląskie ] [ kujawsko-pomorskie ] [ lubelskie ] [ lubuskie ] [ łódzkie ] [ małopolskie ] [ mazowieckie ]
[ opolskie ] [ podkarpackie ] [ podlaskie ] [ pomorskie ] [ śląskie ] [ świętokrzyskie ]
[ warmińsko-mazurskie ] [ wielkopolskie ] [ zachodniopomorskie ]
Oleśnica znajduje się około 30km na północny wschód od Wrocławia, na lewym brzegu rzeki Oleśnicy. Nazwa miasta pochodzi od nazwy drzewa olchy, którą w języku staropolskim nazywano Olszyna lub Olsza, stąd historyczna nazwa miasta Olesznica. Już w 1214 roku istniała tu osada targowa, a następnie gród obronny, będący od 1247 roku siedzibą kasztelana. W 1313 roku Oleśnica stała się stolicą samodzielnego księstwa oleśnickiego pod władzą księcia Bolesława, a następnie miastem rezydencjalnym księcia Konrada I.
Podczas panowania książąt piastowskich rozpoczęto budowę zamku, murów obronnych i świątyń. Ostatnim władcą z linii Piastów oleśnickich był Konrad X Biały Młodszy, który zmarł w 1492 roku. Oleśnica znalazła się w rękach czeskich Podiebradów. W tym okresie miasto przeżywało rozwój. Przebudowano zamek w style renesansowym, rozbudowano umocnienia i zbudowano nowe kościoły. Od 1647 roku Oleśnica przeszła we władanie książąt wirtemberskich, którzy odbudowywali ją w stylu barokowym. Ze względu na swoje położenie na terytorium Oleśnicy dominował język polski.
W czasie II wojny światowej miasto znacznie ucierpiało przyjmuje się, że zniszczone zostało około 60% zabudowy. Po przejęciu miasta przez Polskę, odbudowę zaczęto dopiero w latach 60. XX wieku.
Dzisiejsza historyczna część miasta jest wyznaczona przez otaczające ją średniowieczne mury obronne o długości 1250m, które zachowały się w 90%. Największą atrakcją miasta jest Zamek Książąt Oleśnickich.
Zobacz więcej: Zamek Książęcy w Oleśnicy.
Atrakcyjne są też tereny wokół zamku. Tzw. park zamkowy jest doskonałym miejscem rekreacyjnym, ze szczególnie urokliwym stawem. Odbywa się tu wiele ciekawych koncertów, przedstawień teatralnych czy pokazów filmowych.
Zamek w XVII wieku został połączony krytym gankiem z Bazyliką świętego Jana Apostoła z XIII wieku. W 1700 roku książęta wirtemberscy, panujący na zamku od od 1647 roku, wybudowali od strony południowej barokową kaplicę grobową. W jej krypcie umieszczono 24 trumny ze zwłokami zmarłych członków rodziny książęcej. We wnętrzu kościoła można zobaczyć wiele cennych dzieł sztuki okresu gotyckiego, renesansowego i baroku.
Jedyną zachowaną z czterech średniowiecznych bram w murach miasta jest obecnie Brama Wrocławska. Ze względu na to, że przez bramę wiódł trakt w kierunku Trzebnicy, w czasach średniowiecznych bramę nazywano trzebnicką. 15 marca 1813 roku, przez specjalnie wzniesiony obok Bramy Wrocławskiej łuk triumfalny, do miasta wjechali car Aleksander I i król Fryderyk Wilhelm III. Obecnie w bramie mieści się Galeria Brama Wrocławska.
W centralnej części miasta znajduje się Ratusz, który swój obecny klasycystyczny wygląd uzyskał podczas przebudowy w 1826 roku i odbudowy po zniszczeniach z II wojny światowej. Najstarszą częścią ratusza jest wieża, na dole czworoboczna, a od piątej kondygnacji ośmioboczna, z tarczami zegarowymi i galeryjką widokową w najwyższej części. Szczyt wieży wieńczy hełm z latarnią. Przed głównym wejściem do budynku stoi klasycystyczna kolumna zwycięstwa pochodząca z 1873 roku. Ratusz stoi w Rynku, otoczony zabudową nawiązującą w większości również do stylu klasycystycznego.