Żołnierze Wyklęci – zdrajcy?

[ Strona informacyjna: Żołnierze Wyklęci ]

[ AK ] [ Antysemici? ] [ Bandyci? ] [ Bataliony Chłopskie ] [ Biogramy ] [ Faszyści? ] [ Filmy ] [ Gry ]
[ Graffiti ] [ Kalendarium ] [ Komiksy ] [ Książki ] [ Muzyka ] [ NSZ ] [Operacja Lawina] [ Oprawcy ]
[ Sukcesy ] [ Wyklęci a Sowieci ] [ WiN ] [ Wykłady ]
[ Zapomniani bohaterowie ] [ Zdrajcy? ] [ Złodzieje? ]

Historyk Leszek Żebrowski w wielu swoich publikacjach przytacza list, jaki otrzymała ciężarna żona jednego z Żołnierzy Wyklętych, informujący ją o śmierci męża, zamordowanego przez komunistów tylko dlatego, że przyznał się do że był wcześniej żołnierzem Armii Krajowej i musiał ukrywać się w lesie:

„Dowództwo jednostki Wojskowej (…) zawiadamia Was, że w imieniu Narodu Polskiego Sąd Polowy WP wykonał (…) wyrok śmierci na Waszym mężu (…). Okrył siebie, Was i Wasze dziecko hańbą – zdradził sprawę narodową, naród i Ojczyznę. (…) Ziemię nad jego grobem wyrównano i niech nie szpeci ziemi Ojczyzny naszej grób zdrajcy. Wieczna hańba i nienawiść naszych żołnierzy i oficerów towarzyszy mu i poza grób. Każdy, kto czuje w sobie polską krew przeklina go – niech więc wyrzeknie się go własna jego żona i dziecko”.

Żołnierze Wyklęci nie byli zdrajcami Polski. Walczyli o wolną Polskę, która była okupowana przez obce państwo – ZSRS. Pierwszą władzę, jaką zainstalowali w Polsce komuniści był PKWN, stworzony w Moskwie na rozkaz Stalina, który dążył do tego, by przejąć ziemie wschodnie należące do Rzeczpospolitej. Odbyły się przymusowe przesiedlenia ludności polskiej ze wschodnich terenów II Rzeczypospolitej, odebranych na rzecz ZSRS w wyniku porozumień zawartych na konferencji jałtańskiej. Oprócz władzy cywilnej komuniści przejęli też wojsko. Na terenach ZSRS w latach 1943-1944 sformowane zostało Ludowe Wojsko Polskie, w którym dowódcami byli m.in. Zygmunt Berling i Karol Świerczewski.

W roku 1944 w LWP było 180 tys. żołnierzy, z czego około 40% korpusu oficerskiego i znaczną część kadry specjalistycznej stanowili żołnierze Armii Czerwonej oddelegowani do służby w LWP. W Sztabie Głównym 70% oficerów stanowili obywatele sowieccy. W maju 1945 roku, w LWP służyło 18 996 oficerów sowieckich, w tym 36 generałów. W 1945 roku Rosjanie stanowili ponad 38% korpusu oficerskiego 1 Armii Wojska Polskiego i ponad 56% w 2 Armii Wojska Polskiego. Sowieci stworzyli też w LWP złożony wyłącznie z sowieckich funkcjonariuszy, nieznaną w Wojsku Polskim i jak się okazało zbrodniczą, Informację Wojskową (GZI).

Na początku 1949 roku, nadal pozostało w służbie ponad 400 generałów i starszych rangą oficerów Armii Czerwonej. Zajmowali oni najwyższe stanowiska w Sztabie Generalnym LWP. W nielicznych dywizjach i brygadach dowodzonych przez Polaków ich zastępcami byli z reguły także wojskowi sowieccy. Od 7 października 1950 roku do 13 sierpnia 1992 roku Dniem Wojska Polskiego był 12 października – rocznica bitwy pod Lenino. W 1949 roku dowództwo nad LWP objął sowiecki marszałek Konstanty Rokossowski i rozpoczęła się jeszcze większa sowietyzacja LWP. Na przykład w szkołach oficerskich 236 godzin przeznaczano na szkolenia z zakresu marksizmu-leninizmu, a tylko 126 godzin zajęć z historii Polski. Dla kadry oficerskiej LWP wprowadzono też przymusową naukę języka rosyjskiego.