Ligięza Henryk

Henryk Ligięza – ur. 1912 r. w Krakowie, podpułkownik, stalinowski prokurator wojskowy. W 1936 roku ukończył Wydział Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. W prokuraturze od 13 grudnia 1946 roku. „Nadzorował” śledztwa i nie wahał się oskarżać w sprawach starych działaczy ruchu robotniczego lub jawnie sfingowanych. Przed II wojną światową członek ONR, a następnie OZH, w czasie okupacji w ZWZ-AK o funkcjach kontrwywiadu, a jednocześnie poborca podatków w getcie warszawskim. Oszukiwał co do przeszłości do kwietnia 1955 roku, gdy został zdemaskowany przez Główny Zarząd Polityczny Wojska Polskiego. Należał do prokuratorów, którzy najgorzej zapisali się w PRL.