Leonowicz Jan

Jan Leonowicz – ps. „Burta” urodził się 15 stycznia 1912 roku w Żabczu, gm. Poturzyn. Walczył w kampanii wrześniowej, podczas wojny w konspiracji. W 1944 roku brał udział w walkach z UPA. Po wkroczeniu sowietów pozostał w konspiracji, od wiosny 1945 roku na czele grupy lotnej (około 20 – 30 żołnierzy), grupa działała do czerwca 1945 roku. Nie ujawnił się podczas amnestii, awansował na porucznika, został dowódcą oddziału leśnego, który w 1947 roku liczył 3-7 ludzi a pod koniec 1949 roku rozrósł się do ok. 30 – 40 osób. Wsławił się licznymi akcjami przeciwko działaczom PPR, PZPR, konfidentom i funkcjonariuszom MO i UB. Zginął 9 lutego 1951 roku w zasadzce bezpieki we wsi Nowiny. Jego zwłoki przewieziono do Tomaszowa, gdzie przez 2 tygodnie były wystawione na widok publiczny. Pochowany w nieznanym miejscu.

« Powrót do Leksykonu