Tabortowski Jan

Jan Tabortowski ps. „Bruzda” – ur. 16 października 1906 r. w Nowogródku, zm. 23 sierpnia 1954 r. w Przytułach, major Wojska Polskiego, członek AK, AKO i WiN, Żołnierz Wyklęty. Walczył w kampanii wrześniowej 1939 roku w bitwie nad Bzurą, ranny znalazł się w niewoli niemieckiej i został umieszczony w szpitalu. Po ucieczce przeszedł do konspiracji. W 1942 roku został aresztowany przez Niemców, po odbiciu go z więzienia zaczął działać na Suwalszczyźnie. Brał udział w akcji Burza, po której jego oddział został rozbrojony, a on aresztowany przez Smiersz.

Po ucieczce z niewoli ukrywał się przed NKWD, działał też w ramach AKO. We wrześniu 1945 roku, wraz z podległym mu Inspektoratem znalazł się z Zrzeszeniu WiN. Ujawnił się 25 marca 1947 roku, zagrożony aresztowaniem zszedł ponownie do podziemia w kwietniu 1950 roku. Wszystkie prowadzone przez UB akcje mające na celu likwidację Tabortowskiego nie przynosiły rezultatu. Zginął podczas akcji na posterunek MO i kasę gminną w sierpniu 1954 roku. Grupa, którą dowodził, przetrwała do 1957 roku.

« Powrót do Leksykonu