Leszczyński Stanisław

Stanisław Leszczyński herbu Wieniawa – ur. 20 października 1677 r. we Lwowie, zm. 23 lutego 1766 r. w Lunéville, król Polski w latach 1705–1709 i 1733–1736 jako Stanisław I Leszczyński, książę Lotaryngii i Baru w latach 1738–1766, wolnomularz. Pierwszy raz królem został po detronizacji króla Augusta II Mocnego. Przez cały 5-letni okres panowania Stanisława Leszczyńskiego trwała w Polsce wojna przeciwko szwedzkiej okupacji.

W 1709 roku wyjechał z kraju i zwrócił koronę swojemu poprzednikowi. Po śmierci Augusta II Mocnego został ponownie wybrany królem. Na skutek zbrojnej interwencji Rosji, która przeprowadziła wybór na króla Polski Augusta III Sasa, Stanisław Leszczyński został zmuszony do ponownego opuszczenia Polski.

« Powrót do Leksykonu