Simoniuk Zbigniew
Zbigniew Simoniuk – ur. 13 lutego 1949 r., zm. 8 stycznia 1983 r. w Białymstoku, działacz białostockiego Komitetu Obrony Więzionych za Przekonania, oraz NSZZ „Solidarność”, ofiara stanu wojennego. W styczniu 1981 roku przy jednej z białostockich ulic oblany płynem łatwopalnym i poparzony. W kwietniu zaginął na kilka dni. Odnaleziono go skrajnie wyczerpanego, ze śladami po biciu i poparzeniami. Był maltretowany w niezidentyfikowanej piwnicy przez MO.
W stanie wojennym był internowany, od 21 października 1982 roku odbywał wyrok dwóch lat więzienia za działalność podziemną w białostockim więzieniu. Dwukrotnie uciekł. Zmarł 8 stycznia 1983 roku. Oficjalnie śmiercią samobójczą przez powieszenie w celi białostockiego aresztu przy ulicy Kopernika. Na zdjęciach z jego pogrzebu widać iż miał zagipsowane ręce, co świadczy o tym, iż nie mógł się zabić samodzielnie.
Zobacz: Ofiary stanu wojennego.
« Powrót do Leksykonu