7. Przełamać los (De Press)

[Powrót do tekstów z płyty Myśmy rebelianci]

7. Przełamać los (wykonanie – De Press)

Na znojną walkę, krwawy bój z wrogami
każdego z nas sumienia wezwał głos,
przebojem iść, a los musi iść z nami,
a jeśli nie, to przełamiemy los.

Życie lub śmierć rozdziela nam przypadek,
najwyższym prawem nam żołnierska cześć.
Granatów huk, bojowych wypraw ślady
twardego życia, twardą tworzą pieśń.

Przebojem iść, a los musi iść z nami,
a jeśli nie, to przełamiemy los.

Bo nasza pieśń nie pachnie rozmarynem,
nie ma w niej dziewcząt, ni pachnących ust.
Jak nasze życie pachnie krwią i dymem,
pieszczotą rąk karabinowy spust.

Naszą muzyką cekaemów bicie,
nocne ataki nam rozrywką są.
Choć wrogi pocisk przetnie czyjeś życie,
kto pozostanie, wywalczy wolność swą.

Przebojem iść, a los musi iść z nami,
a jeśli nie, to przełamiemy los.

Dość mamy mąk, skończyła się cierpliwość.
Dość pełnych więzień i spalonych miast.
Mścicielska pięść wymierzy sprawiedliwość,
a nasza pieśń popłynie aż do gwiazd.

Bo nasza pieśń nie brzęczy kajdanami,
kipi w niej bunt, nasz sprawiedliwy gniew.
Ten przeciw nam, który nie idzie z nami,
jak wyrok groźny jemu jest nasz śpiew.

Przebojem iść, a los musi iść z nami,
a jeśli nie, to przełamiemy los. (x3)