17. Ursuski czerwiec 1976 (Paweł Piekarczyk)

[Powrót do tekstów z płyty Drugi obieg w kondominium]

https://www.youtube.com/watch?v=21fuMzG_zo0

17. Ursuski czerwiec 1976 [3:44] (sł. i muz. Leszek Czajkowski, wykonanie – Paweł Piekarczyk)

O złożoności czynników, które pozwolą osiągnąć cel
Mówił w wieczornym Dzienniku Premier Rządu PRL
I chociaż o podwyżkach informacja nie padła wprost
Robotnicze środowiska postanowiły powiedzieć: Dość!

Płyną paciorki łez spod powiek
Kiedy za gardło chwyta bieda
Nie samym chlebem żyje człowiek
Ale bez chleba żyć się nie da

Gdy nie ma co do garnka włożyć
I kończą się ubrania stare
Nie można czekać aż gniew Boży
Na krzywdzicieli ześle karę

W siedemdziesiątym szóstym roku
Na skutek cenowego szoku
Zdesperowana ludność rusza
Z Płocka, Radomia i Ursusa

Strajkuje ponad sto zakładów
A w prasie notki pełne jadu
Że rozrabiają chuligani
Więc władza musi wziąć się za nich

Słychać protesty w całym kraju
Przeciw podwyżkom cen żywności
Zakłady przemysłowe stają
Budzi się duch Solidarności

Ten dzień zapamiętają wszyscy
Dwudziestego piątego czerwca
Kiedy szczególnie sobie bliscy
Szli ramię w ramię z buntem w sercach

W siedemdziesiątym szóstym roku
Ludzie Ursusa nie są z boku
Lecz gaszą światła i motory
By razem tłumnie wyjść na tory

I w słusznej sprawie narodowej
Blokują linie kolejowe
Lecz władze już postanowiły
Spektakularnie użyć siły

Służby pacyfikują ludzi
I krew znów płynie robotnicza
Potem, by większy strach obudzić
Przywódców strajków się rozlicza

Temida trzyma zamiast wagi
Bat totalitarnego prawa
I rośnie cień czerwonej flagi
Która jest coraz bardziej krwawa

W siedemdziesiątym szóstym roku
Partia drakońskich chce wyroków
Za walkę o człowieczą godność
Z władzą marksistowsko pochodną

Po akcjach ZOMO i Milicji
I powstają zręby opozycji
I czuć, że się naprawdę wali
Realny sowiecki socjalizm

W siedemdziesiątym szóstym roku
Narasta społeczny niepokój

Płyną paciorki łez spod powiek
Kiedy za gardło chwyta bieda
Nie samym chlebem żyje człowiek
Ale bez chleba żyć się nie da