Zieliński Bohdan

Bohdan Zieliński – ur. 14 lutego 1906 r. w Lublinie, zm. 21 maja 2001 r. w Krakowie, generał brygady Wojska Polskiego, od października 1944 roku szef Oddziału II Komendy Głównej Armii Krajowej. W kampanii wrześniowej był szefem sztabu 1 Brygady Górskiej. 22 września 1939 roku dostał się do niemieckiej niewoli. Zbiegł z obozu w Piaskach Luterskich. Aresztowany przez Gestapo 9 listopada 1939 roku i osadzony na Zamku Królewskim w Lublinie, a następnie w obozie w Radomiu, z którego uciekł 22 listopada 1939 roku. Włączył się w działania konspiracyjne ZWZ-AK. Walczył w Powstaniu warszawskim.

W październiku 1944 roku został następcą Kazimierza Iranka-Osmeckiego na stanowisku Szefa II Oddziału Komendy Głównej AK. 1 września 1945 roku został zmobilizowany do Wojska Polskiego i wyznaczony na stanowisko wykładowcy taktyki w Centrum Wyszkolenia Piechoty. 7 kwietnia 1946 roku został zwolniony z czynnej służby. Zatrudnił się w Krakowie, w Centrali Rybnej Gdynia. 18 marca 1949 roku został aresztowany przez funkcjonariuszy UB i skazany na dziesięć lat więzienia, zwolniony w 1955 roku.

« Powrót do Leksykonu